Para seren exactos, probando un mazda mx5 2.0 sportive de 2006, con un kit turbocompresor instalado.
Dende o meu punto de vista e a miña escasa capacidade de condución, resúmese nunha palabra: SALVAXE.
Sendo un pouco máis elaborado, parece o cadaleito mais bonito que “podo” comprar se quero enterrar ó meu fillo.
As primeiras impresións proceden da miña visita inicial ó concesionario: Coche precioso de cor e tapicería, aceptáblemente cómodo. Descapotado da unha sensación de “semiprotección” O parabrisas ten un marco ancho, e a posición de conducción é moi baixa, polo que “tes coche” arredor. Básicamente sinteste ben sentado dentro, moi ben.
Ó día seguinte, despois de chegar e saudar ó comercial, vou á porta a esperar por el. Saca o coche do garaxe con sonoridade, case se pode dicir que dándolle caña. Un rato despois, cando saín á estrada, entendín por que.
Comentamos o tema do turbo. Quedara picado, no bo sentido, polo que lle dixera o primeiro día de que o coche non tiña turbo de serie, e preguntou en taller. Dixéronlle que si, que tiña turbo e que por eso a batería estaba no maleteiro, para facer sitio. Resolta esta cuestión, sei que os 160 CV orixinais poden ser agora 220.
Sento no posto do conductor, e ate que poño o cinturón non se cala o avisador, moi prudente 😉 Liberamos o bloqueo do teito, fácil e rápido. Nos afamados 12 segundos estámos a ceo aberto, con 13-14 graos de temperatura.
O primeiro que fago e calar o coche tal cual un novato. O recorrido do embrague é moito máis corto que o dos coches que uso, e hai que acelerar ate 2000 voltas para saír cómodo. En canto estou en camiño, tento poñer en práctica a intención de usalo en torno ás 4500 voltas, pero a carretera e as limitacións de velocidade e o tráfico non me deixan de momento.
Primeiro punto de “cousas a avaliar”: o ruido do motor e do escape non me molestan, nin siquera son consciente deles, so noto o vento deslizandose pola carrocería para despois crear sonoras turbulencias. Só me despeino un pouco, inda que esto soubeno ó chegar á casa. Eso sí ó comercial quedoulle un tupé chulísimo XD, XD.
Aproveito que saímos da rotónda que une o periferico coa autovía de Lugo acelero en segunda, terceira,…120 km/h.
Medo.
É unha bala, sóbranlle 3 marchas a velocidades legais,
Despois experimentei o que menos me gustou do coche. Descapotado por unha autovía de bo firme, inda que peleona nas curvas, circulo en sexta a una velocidade de +- 110. Non vou cómodo. Teño que levar un grao de concentración alto -7 sobre 10-, cando o habitual no SMax é medio, -4 sobre 10-. Non sei exactamente porque. Hai que recoñecer que está soplando o vento, de feito deunos un pequeno bandazo, pero se supón un coche tan baixo debe ser asentado. Pode ser unha cuestión de percepción. Tamén pode influir que os neumáticos dianteiros están moi gastados, pero en seco…¿?.
Saimos a secundarias, buscando unhas curviñas, que non chegamos a atopar. Conducindo a 2000 voltas notas o par saindo por todos os poros do coche. Todos os intentos de cambiar a mais de 4500 acaban fora da ley e afloxando. A sensación de aceleración é brutal, e estou sendo suave. ¿Como sería se realmente o exprimise? ¿Son tan burgués e pacífico que todo me da medo? O que si teño claro e que tentar exprimilo coa miña experiencia e capacidade actuais é equivalente a encamiñarme directo ó cemiterio.
Por fin unhas curviñas, pero tan amplias que tería que ir a 110 para que o coche as notase. Toca parar e poñer a capota, para ver as sensacións e quitar o frío da coronilla XD. O pitido corto avisa de que non está completo o proceso. Miro e efectivamente, inda non acabou de pechar a tapa. Claro e eficaz. Completase o proceso, poeñemos o seguro, e a seguir
Ruidoso. Con que estea a estrada regular escoitase bastante a unión do teito co parabrisas. Non esperaba esto para nada. De todos xeitos, ó ratiño xa me esquecín. Un par de curbas de secundaria, divertido para min, o coche nin se inmuta. Creo que lle empezo a coller o punto, pero xa hai que ir tirando para “casa”. Sobre todo porque non teño tempo á recorrer máis, se chega a ser polo comercial votamos outra hora. Creo que el comezaba a divertirse xusto cando eu empezaba a ter medo.
Incorporandome á xeral, experimento o EPS. Si é intrusivo, como din moitos artigos e opinións. Era unha saída normal, acelerei con un pouquiño de ánimo, pero non se podería decir que o fixen con brio, e saltou, facendo que o coche abanease como si estivese usando mal o embrague.
Un detalle “a posteriori” : non sei que tal se ve polo espello central. Esto ten dúas esplicacións posibles : ou vai perfectamente ou só utilicei os laterais. En ambolosdous casos o resultado é satisfactorio jiji.
En fin unha proba moi reveladora das virtudes de defectos en canto ás miñas espectativas, inda que un tanto deformada polo turbo. Non necesito tanta potencia, ó mellor dentro dun tempo si, pero francamente neste momento miro os de 110 cabalos con outros ollos, haberá que probar algún.