Muelle de Rianxo

Estreamos saída dende o porto de Rianxo. Un día despois do descenso, montamos velas pequenas para non pasarnos, pero non chegamos 5 e 6,5. 92 e 111 litros. Despois da primeira volta subimos talla a 6,5 7,5 e xa bastante ben. Un tanto racheado pero uns bos bordos. Cheguei ó outro lado da ría, atopando un plano de auga espectacular nunha zoniña resgardada, onde descansaba un catamarán cunha pintaza excelente.

Un señor bordo a toda pastilla de volta a casa con pique incluído que gañóu o meu fillo, inda que eu cheguei antes a porto XD, XD.

Descenso da ria

O domingo 23 organizouse un descenso da Ría, no cal tiña serias dúbidas de poder participar. Lesións, falta de experiencia, un mes no dique seco…

Pero o fillo non tiña dúbidas, polo que tocou enrolarse na aventura. E alá nos plantamos, confiando na predicción e montando velas enormes 7,5 e 6,5 sobre táboas enormes 144 e 111. Cando estabamos para sair eu xa estaba rajandome, pero como Petrus non viña, tiven que arrincar con todo o mundo.

Estaba completamente imposible para a táboa. O chopy era leña continua en todo o corpo, e non vía a Pedro por nengún lado, case non conseguía ir ó través e moito menos ó largo.

Finalmente localicei a pedro na punta do capitan, onde decidimos voltar ó punto de partida en lugar de tentar baixar.

Aproveitei para probar 6,5 e 111 litros. Ía perfecto. Teño claro que con aquel material tería chegado a Pobra. Con moito esforzo, pero tería chegado.

A organización perfecta, tres veces se interesaron por min as lanchas e barcos. Daba moita tranquilidade.

En fín, para a seguinte o faremos mellor. 😉

Regatas na Pobra.

Houbo regata de trainerillas na Pobra. ¡ Mecachis !!

 

La verdad es que la regada si me limitó. Si controlase, podría haber salido más allá del campo de regatas, pero me daba miedo incordiar en el momento más inoportuno, así que me quedé más atrás. De todas formas lo que me mató en la sesión fue el cansancio que tenía. No se porqué pero desde la primera planeada no podía con el alma. La edad no perdona. Decidí dejar el barco en el remolque para no perder lo progresado con la 111. Aleta de 38, vela 7,5 y unas cuantas planeadas, unos cuantos beachstar y waterstart (que verde sigo [fcp] ) y para casita.

Por momentos se podría haber ido con 6,5, pero no llegué a ir pasado. Un poco más de tensión a la base y listo. Sesión aceptable, aunque arrastrado de cansancio

O meu barquiño na Pobra

Escribo esta entrada mentres a ría ferve de actividade nas praias que miran a norte. Seguro que hai mínimo cinco velas por lugar ;-).

Pero a min tocoume de mañán, soiño :,-( .

Comecei a mañán cunha inspección do remolque por parte da guardia civil. Comprobaron que estaba ben enganchado, que a matrícula coincidia e me desexaron sorte coa navegada.

As 10:30 soplaba pouquiño, polo que decidín voltar ó meu tablón de 144 litros, que está en forma de novo grazas a Fran. Aletón de 48 cm e 7,5 metros de vela. Un mes e medio despois de pasarme forzosamente a 111 litros con razoable éxito, apetecíame voltar a sosterme enriva da táboa con soltura e planear facil facil.

E así foi. Entre o mar planiño e o portaavións, beach start con toda facilidade inda que o vento vai un pouco xusto. Paso entre o catamarán e o barco coa sensación de que vou nun barquiño pequeno, non nuha táboa grande. ¿Como me atoparía agora nun de iniciación de 200 litros?.

Xa fora da influencia do espigón hai un pouco de chopy, que se leva sen problemas. Non me atopo cómodo coa vela, así que volto á praia a meterlle un puntiño máis de alargador, apretar os footstraps que recoloquei hoxe, e de paso acender o GPS que levo enriva de adorno. Reglaxe axeitada. Vou, veño, planeo ate que Eolo mete tamén un puntiño máis. Do planeo cómodo paso á incomodidade e o descontrol, só me vai ben na zona protexida. Así que toca facer cambios. Posiblemente o razoable nese momento era coller 6,5 e 111 litros con 38 de aleta, pero se o facía xa non me daba tempo a navegar máis. Optei por cambiar o máis facil: a aleta.

Con 38 cm de aleta a cousa volve a estar razoable, inda que as rachas cada vez mais frecuentes fan que por momentos vaia moi pasado, con un bonito spin-out moi cerquiña das bateas. Seguramente a aleta axeitada sería de 42 ou 44. No último bordo cara o muelle vou indo regular ate a zona abrigada, onde conseguín unha postura correcta, convinada con auga planiña e o vento axeitado, cómodo, rápido. Menuda gozada !! . Lástima que xa había que parar.

Recollo, cargo e tiro para casa, dando un pequeno rodeo para investigar se hai un sitio onde poida aparcar o remolque máis cerca da area e tamén ter unha idea máis clara da intensidade do vento.  Habelo haino, pero hai que montar na praia. Pódese pensar para máis adiante.

Un bo día 🙂